Promovido polo Departamento de Pintura, a Facultade de Belas Artes acolleu nas xornadas de luns e martes un taller que buscaba promover unha reflexión sobre como o racismo e o colonialismo poden facerse patentes tamén a través da arte e a achegar as e os participantes unha serie de cuestións a evitar e procurar como artistas. Impartido polo artista mexicano Augusto Metztli, este obradoiro deu como resultado unha exposición de “ilustración antirracista e anticolonial” que presenta na sala O Abrigo tanto os resultados dos exercicios propostos como información das diferentes cuestións tratadas neste seminario.

Dirixido tanto ao alumnado da facultade como a tituladas e titulados, este taller buscaba, en primeiro termo, servir como un espazo de debate e de reflexión para “cuestionarnos o noso racismo, clasismo, machismo e colonialismo”, como sinala Metztli. Con ese obxectivo, o taller abrangueu tanto a análise dunha serie de “exemplos de racismos e colonialismos nas artes gráficas e na historia da arte recente”, como unha serie de exercicios, dirixidos a mirar “en primeira persoa as nosas maneiras de representar a realidade”, co obxectivo de que permitisen detectar e confrontar “o racismo, o machismo e o colonialismo que se enreda nos nosos debuxos, ilustracións e pinturas”, destaca este ilustrador mexicano residente en Galicia.

 Ler a nova completa no DUVI

Mulleres, traballo e memoria é o título da exposición que a artista e profesora da Facultade de Belas Artes inaugura na tarde deste venres no Centro Galego de Arte Contemporánea (CGAC) e no que se reflicten os eixes temáticos dunha mostra na que os “elementos da memoria persoal e familiar da artista se entretecen coa memoria colectiva dun pasado histórico anda recente” e coa “reivindicación do traballo das mulleres e a denuncia da súa escasa consideración, pasada e presente”, como sinalan desde o CGAC. Presentada como “pioneira da paxe artística feminista en Galicia”, Caldas foi seleccionada para protagonizar unha nova mostra do programa dedicada a artistas galegos de media carreira da “principal institución dedicada á arte contemporánea de Galicia”, como sinala a docente, que destaca a oportunidade que supón poder “traballar profesionalmente” nun espazo como este museo de Santiago de Compostela.

Acompañada polo director xeral de Cultura da Xunta de Galicia, Anxo Lorenzo, o director do CGAC, Santiago Olmo, e a comisaria da exposición, Montse Cea, Caldas presentaba na mañá deste venres unha exposición “centrada na memoria das mulleres e na memoria familiar vinculada á memoria democrática”, que poderá visitarse ata o 25 de maio. Como recoñece a profesora do Departamento de Pintura, para esta exposición “quixemos fuxir radicalmente da idea dunha retrospectiva”, de tal xeito que avogaron por unha “articulación temática” sustentada en creacións recentes, adaptacións de obras previas ou pezas creadas creados especificamente para esta mostra, como o proxecto Retrato de Familia, no que a artista e docente “reflexiona sobre a súa historia familiar para denunciar a violencia sufrida pola sociedade durante a Guerra Civil e a ditadura franquista”, sinalan desde o CGAC.

 Ler a nova completa no DUVI

Unha investigación sobre a relación que se dá entre corpo e espazo a través do uso do téxtil nas instalacións artísticas contemporáneas. Deste xeito preséntase o libro Espacios Textiles: Habitando la interfaz, nova publicación do grupo de investigación dx5 (digital & graphic art research), da Facultade de Belas Artes, que recolle os resultados do estudo de máis de 200 obras de artistas dos séculos XX e XXI, que Sara Coleman desenvolveu no marco da súa tese de doutoramento e que deu como resultado o primeiro libro centrado nas instalacións artísticas téxtiles. Publicado polo grupo dx5 e Dardo, co financiamento da Xunta de Galicia, o ensaio “parte da idea de que o téxtil é reflexo dunha estrutura de pensamento que sucede a través dunha relación material entre corpo e espazo, onde o tecido se sitúa como interface”, sinala esta artista e investigadora.

“Neste ensaio, proponse pór o foco nese espazo intermedio que ocupan os téxtiles e que permite aos artistas explorar novas formas de expresión e significado”, engade Ana Soler, directora do grupo dx5 e editora dun volume que recolle unha adaptación da tese que Coleman desenvolveu baixo a súa dirección. Espacios Textiles: Habitando la interfaz articúlase arredor do concepto de “modos téxtiles”, co que Coleman busca ir máis aló do uso de tecidos na arte “para referirme aos téxtiles nun sentido amplo e, sobre todo, para entendelos como procesos e formas de facer”. Xerados a través do entretecido, do anoado ou do compactado, “os téxtiles encerran múltiples e diversas formas de procesar que, á súa vez, remítennos a diferentes formas de pensamento”, subliña a tamén profesora da Universidad de La Laguna.

 Ler a nova completa no DUVI

A través dunha serie de pezas, que van máis aló da paisaxe para reflectir “sentimentos e sensacións”, sete artistas emerxentes desenvolven o seu “concepto de mar, un mar libre e subxectivo que busca romper cos convencionalismos”. Deste xeito presentan os estudantes da Facultade de Belas Artes Fabiola Quintela e Héctor Pousa Un mar de sensaciones, a exposición que ao longo deste mes de xaneiro pode visitarse no estudio A Balea, de Moaña, e que comisarían como traballo para a materia Xestión, ámbito artístico e mundo profesional. Foi a propia importancia que ten o mar para esta localidade a que serviu como punto de partida para unha mostra que definen como “unha homenaxe aos nosos océanos” e na que reúnen as pinturas, gravados e pezas cerámicas de sete artistas, boa parte delas estudantes da facultade. 

Ese é o caso de María R. Hervás, que presenta un lenzo que “polos seus trazos e vivas cores”, recorda desde a abstración “un fondo de corais mariños”, como salientan os comisarios dunha mostra na que a tamén estudante da facultade Jimena Rodríguez presenta unha impresión dixital que lembra a “calidade reflectante do mar” polas súas “texturas acuosas” e gama cromática. Combinando pintura e téxtil, a obra de Isis Huerga, “unha reflexión visual sobre recordos, persoas e lugares que xa non existen”, achega a mostra ás conexións dos o océanos coa da travesía, mentres que Lucía Riveiro percorre os lugares que habitaron os seus familiares a través dunha serie de gravados de paisaxes marítimas. A tamén comisaria da exposición Fabiola Quintela suma á exposición outro gravado, o dunha “paisaxe descoñecida que convídanos a mirar máis aló do evidente”, mentres que Lara Brañas conecta nos seus cadros auga e emocións e Paula Gil exhibe un conxunto de pezas cerámicas con motivos propios dos fondos mariños. 

Ler a nova completa no DUVI